Η Εταιρία

Είμαστε μια οικογενειακή παραδοσιακή επιχείρηση με μεγάλη αγάπη και μεράκι για το άλογο και τα είδη ιππασίας. Εδώ και παρά πολύ καιρό εμπορευόμαστε με συνεπεία σέλλες, χάλινα, χαϊμαλιά και άλλα πολλά αξεσουάρ αλόγου με αναγνωρισμένα εργαστήρια παραγωγής ειδών ιππασίας τόσο της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού (Ευρώπη και Αμερική). Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένα προϊόντα τα κατασκευάζουμε εμείς οι ίδιοι! Σε μας θα βρείτε ποικιλία εμπορευμάτων και τιμων, αναλογα με τις επιθυμίες σας. Επισκεφθείτε την έκθεση των ειδών μας και στα 2 καταστήματα μας στο κέντρο των Ιωαννίνων Φιλίτη 15 και Ζάππα 9-11 και θα χαρούμε πολύ να σας εξυπηρετήσουμε από κοντά!

ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟ

Το πρώτο άλογο εξελίχθηκε περίπου πριν 50 εκατομμύρια χρόνια. Λεγόταν Ηώιππος. Η λέξη “Ηώ” είναι ελληνική και σημαίνει «Αυγή» και η λέξη “ίππος” είναι η αρχαία ελληνική λέξη για το άλογο. Ο Ηώιππος είχε μέγεθος όσο ένας μικρός σκύλος ή μια αλεπού. Το κεφάλι του έμοιαζε περισσότερο με ερπετού παρά με αλόγου. Τα δόντια του ήταν φτιαγμένα για να τρέφεται με πλούσια φύλλα και φυτά και όχι για να τρώει χόρτο από το έδαφος. Το κάθε μπροστινό του πόδι είχε τέσσερα δάχτυλα και το κάθε πισινό τρία καθώς και δύο υπολειμματικά.

Το «δεύτερο άλογο» στην αλυσίδα της εξέλιξης ήταν ο Μεσόιππος που είχε περίπου διπλάσιο μέγεθος από τον Ηώιππο. Εμφανίστηκε περίπου πριν 35 εκατομμύρια χρόνια. Ο Μεσόιππος ήταν το πρώτο «άλογο» που είχε τρία δάκτυλα σε κάθε πόδι το μεσαίο δάχτυλο με μια πρωτόγονη οπλή ήταν μεγαλύτερο από τα άλλα δύο. Το κρανίο του ήταν μεγαλύτερο, το πρόσωπό του είχε μεγαλύτερο μήκος, τα μάτια του ήταν βαλμένα πιο πίσω και υπήρχαν αλλαγές στα δόντια. Από τον Μεσόιππο προήλθε ο Μιόιππος που ήταν μεγαλύτερος.

Λόγω της αφθονίας των λιβαδιών πριν 25 εκατομμύρια χρόνια, τα “άλογα” συμπεριλαμβανομένου και του Μερύιππου, έγιναν ζώα που βοσκούσαν από το έδαφος, με παράλληλη μεταβολή στην κίνηση των σιαγόνων και στη δομή των δοντιών. Το ύψος τους αυξήθηκε σε ένα περίπου μέτρο και το κρανίο και το πρόσωπό τους άρχισε να μοιάζει περισσότερο με το σημερινό άλογο. Τα μπροστινά πόδια τους τροποποιήθηκαν, με την ένωση της κερκίδας και της ωλένης σε ένα οστό. Το ίδιο συνέβη με την κνήμη και την περόνη στα πίσω πόδια. Το κεντρικό δάχτυλο του ποδιού έγινε πιο μακρύ και πιο δυνατό ενώ τα δύο πλαϊνά δάχτυλα έγιναν μικρότερα.

Στο γένος Πλιόιππος το οποίο έζησε κατά την περίοδο αυτή και την επόμενη, τα πλαϊνά δάχτυλα εξαφανίσθηκαν και άφησαν υπολείμματα τα οποία είναι τα σημερινά πλάγια μετακάρπια που υπάρχουν δεξιά και αριστερά από τον κανόνα στα σημερινά άλογα.

Οι αλλαγές στη δομή του άκρου και της οπλής στη διάρκεια αυτής της περιόδου οφείλονταν χωρίς αμφιβολία στο περιβάλλον, μέσα στο οποίο, η ταχύτητα ως μέσο επιβίωσης είχε γίνει μια αναγκαιότητα.
Το γένος Πλήσιππος, που εμφανίστηκε περίπου πριν 5 εκατομμύρια χρόνια, έμοιαζε περισσότερο από τους προγόνους του στο σημερινό άλογο. Όμως, περίπου πριν 1 εκατομμύριο χρόνια, εξελίχθηκε το γένος Equus, το πρώτο από τα “πραγματικά άλογα”. Έμοιαζε πολύ με τον πρόγονό του, αλλά είχε πιο πολύπλοκη δομή δοντιών. Χώρα καταγωγής του ήταν η Βόρεια Αμερική και από εκεί μετανάστευσε στην Ασία, στην Ευρώπη, στην Αφρική και στη Νότια Αμερική μέσω των ενωμένων μαζών της ξηράς. Από αυτό εξελίχθηκε μια ποικιλία αγρίων αλόγων.

Στη σημερινή εποχή, το μόνο είδος άγριου αλόγου που επιζεί είναι ο Equus Przewalskii που βρίσκεται σε φυσική κατάσταση στις ορεινές περιοχές στα σύνορα της Κίνας ή στους ζωολογικούς κήπους της Ευρώπης και της Β. Αμερικής. Ένα άλλο είδος αγρίου αλόγου που εξελίχθηκε από το γένος Equus, το Ταρπάν, εξαφανίστηκε μόλις το 1879. Από τότε έχει αναπαραχθεί επιλεκτικά από άλογα με παρόμοια χαρακτηριστικά με το πρωτότυπο: ουσιαστικά το Ταρπάν με το πορφυρένιο τρίχωμα, τη μαύρη χαίτη και ουρά και τις ρίγες στην πλάτη έχει επανεμφανιστεί.

Άλλα είδη τα οποία κατάγονται από το γένος Equus και που μπορούμε ακόμα να τα βρούμε στον κόσμο σήμερα είναι ο γάιδαρος, ο ζέβρος, και το κατοικίδιο άλογο (Equus cαbαllus). Τα άγρια άλογα είναι στην πραγματικότητα ζώα που κατάγονται από το κατοικίδιο άλογο.

Το αν το σημερινό κατοικίδιο άλογο κατάγεται από μια κοινή φυλή είναι ζήτημα υποθέσεων. Γενικά, υπάρχει σύμφωνη γνώμη ότι πολλά από αυτά κατάγονται από το άλογο Przewalskii και το Ταρπάν, που και τα δύο επέζησαν της τελευταίας Περιόδου Παγετώνων.

Τα άλογα Przewalskii και Ταρπάν λέγεται ότι είναι πρόγονοι της Ανατολίτικης φυλής στην οποία περιλαμβάνονται και τα Αραβικά άλογα. Πιστεύεται ότι οι Ανατολίτικες φυλές ήταν τα άλογα των φυλών από τις στέπες της Ασίας. Οι άνθρωποι των φυλών κατέκλυσαν τις ανατολικές χώρες της Μεσογείου και της Βορείου Αφρικής, φέρνοντας μαζί τους και τα άλογά τους. Από αυτές τις χώρες η Ανατολίτικη ράτσα εξαπλώθηκε στην Ισπανία, τη Γαλλία, την Αγγλία και άλλα μέρη της Ευρώπης όπου διασταυρώθηκαν με τα ιθαγενή, κατοικίδια άλογα. Με τον τρόπο αυτό, αναπτύχθηκαν τα σημερινά καθαρόαιμα και οι άλλες ράτσες. Για καθεμιά από τις διάφορες ράτσες της Ανατολής -Τουρκομάνικα, Περσικά, Συριακά, Αραβικά και Βερβερίνικα έχει υποστηριχθεί ότι είναι η ράτσα, από την οποία δημιουργήθηκαν οι άλλες. Οι πιο πολλοί, όμως, υποστηρίζουν ότι η φυλή αυτή ήταν η Αραβική.

Η Ανατολίτικη φυλή αναφέρεται ως θερμόαιμη, όχι λόγω της θερμοκρασίας του αίματός της αλλά επειδή έχει ανατολίτικο αίμα στο γενεαλογικό της δέντρο. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα ψυχρόαιμα άλογα ονομάζονται έτσι γιατί κατάγονται από το άλογο των Δασών της βόρειας Ευρώπης, ένα αργό, βαρύ ζώο που επέζησε της Περιόδου των Παγετώνων και εξημερώθηκε πριν 3.000 χρόνια περίπου. Στη διάρκεια του Μεσαίωνα ήταν ο γεννήτορας του Μεγάλου Αλόγου που το χρησιμοποιούσαν οι παλιοί ιππότες με τις βαριές πανο­πλίες και τα οποίο με τη σειρά του οδήγησε στην εξέλιξη της σημε­ρινής, βαριάς φυλής αλόγων έλξης της βόρειας Ευρώπης.